กระเป๋าถือ 'Hands of Indigo' ใหม่ของ Yanna Soares ศิลปินชาวบราซิลในลอนดอน ได้รับแรงบันดาลใจจากประเพณีการร้อยลูกปัดของ Bahia พื้นเมืองของเธอภาพถ่าย: Dav Stewart
'แนวคิดสำหรับแบรนด์นี้เริ่มต้นขึ้นในขณะที่ทำงานกับช่างฝีมือหลายคนทั่วโลกระหว่างที่ฉันศึกษาอยู่ที่ Royal College of Art' Yanna Soares ศิลปินชาวบราซิลในลอนดอนอธิบายเกี่ยวกับกระเป๋ารุ่นใหม่ล่าสุดของเธอ 'Hands of Indigo' ในขณะที่ฉัน โดยพื้นฐานแล้วเป็นช่างพิมพ์ ฉันอยู่ในกระบวนการสร้างสิ่งต่างๆ มาก มากกว่าด้านศิลปะแนวความคิด ดังนั้นฉันคิดว่า "ฉันจะรวมแนวคิดเหล่านี้และสร้างสิ่งที่จับต้องได้ได้อย่างไร"'
คำตอบมาในรูปแบบของงานลูกปัดจาก Bahia พื้นเมืองของเธอ ซึ่งสอดรับกับขนบธรรมเนียมประเพณีของงานหัตถกรรมแอฟริกันและอเมริกันพื้นเมืองอเมริกัน "ในบราซิลคุณมีลูกปัดที่ชนเผ่าอเมซอนใช้และอนุพันธ์ของSantería" เธออธิบาย "ฉัน เติบโตขึ้นมาโดยเห็น Mães-de-santo ซึ่งเทียบเท่ากับหมอผีหญิงที่สวมสร้อยคอลูกปัดเหล่านี้ และฉันก็คิดว่า "อะไรคือการประยุกต์ใช้ลูกปัดสมัยใหม่"'
ไข่มุกแก้ว ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ทางการค้าที่ผู้คนต่างปรารถนาอย่างสูงที่เชื่อมกับประเทศที่แตกแยก สะท้อนให้เห็นถึงการใช้สัญลักษณ์ของ Soares เพื่อข้ามพรมแดนทางวัฒนธรรมในงานศิลปะของเธอ "ฉันรู้สึกทึ่งกับธรรมชาติของลูกปัดแบบผสม เพราะวัตถุดิบมักจะนำเข้าจากที่อื่นเสมอ – ไม่ว่าจะเป็นเช็กหรือญี่ปุ่นดังนั้นฉันจึงต้องการสร้างผลิตภัณฑ์ที่ใช้แนวคิดการค้านี้ แต่ยังมีความร่วมสมัยมาก ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณสวมใส่ได้ในเมืองและไม่ได้ดูเหมือนคุณเพิ่งกลับมาจากการเดินทางไปกัมพูชา'
การทำงานกับ BeadTool (Photoshop สำหรับโลกแห่งการทอผ้า) Soares ผู้ซึ่งศึกษาการออกแบบกราฟิกที่ Pratt Institute ในนิวยอร์กด้วยทำให้เกิดรูปแบบในลอนดอนจากนั้นพวกเขาจะทอด้วยเครื่องทอแบบกำหนดเองโดยกลุ่มช่างฝีมือสิบคนของเธอในเซาเปาโล โดยใช้ลูกปัดมิยูกิของญี่ปุ่น –'ลูกปัดโรลส์-รอยซ์' เธอกล่าว เนื่องจากพวกมันมีความสม่ำเสมอมาก คุณจึงได้ลวดลายที่คมชัดและแม่นยำ 'จากนั้นแผงลูกปัดก็เดินทางไปยังเมืองฟลอเรนซ์เพื่อตกแต่งเป็นคลัทช์หนัง Nappa แบบมินิมอล' เกือบจะเหมือนกับว่าเมื่อคุณมีรอยสลักที่เหลือเชื่อ คุณต้องการใส่กรอบให้ดีสำหรับฉันแล้ว หนังคือกรอบจริงๆ'
การแลกเปลี่ยนทักษะระดับโลกนี้เสริมด้วยการเลือกชื่อของ Soares ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากเวลาที่ใช้ในเกียวโตเพื่อรับทุนระหว่างเรียน MA ของเธอ เธออธิบายโดยอ้างถึงงาน Unmei Façade ในปี 2012 ของเธอซึ่งมีการอ้างอิงอยู่ในภาพเหล่านี้'ฉันเริ่มสนใจสีครามเป็นอย่างมากในฐานะแนวคิด ไม่จำเป็นต้องเป็นสีย้อม แต่ในความคิดที่ว่าสีครามมีความเป็นประชาธิปไตยมาก แทรกซึมเข้าไปในวัฒนธรรมมากมายในลักษณะเดียวกับการแลกเปลี่ยนลูกปัด'
การออกแบบทั้งแปดแบบเป็นสัญลักษณ์ของบ้านเกิดของเธอ ตั้งแต่จังหวะแซมบ้าซ้ำๆ ของกระเป๋า "ริโอ" ก้างปลาก้างปลา ไปจนถึงการสานตะกร้าชนเผ่าที่ตีความใหม่ของกระเป๋า 'Amazônia'เรขาคณิตของ 'Lygia' นั้นคล้ายคลึงกับผลงานของศิลปินคอนสตรัคติวิสต์ Lygia Pape และ Lygia Clark'บราซิเลีย' เป็นการแสดงความเคารพต่อนักจิตรกรรมฝาผนังสมัยใหม่ Athos Bulcão เช่นเดียวกับความโกลาหลทางสายตาของ 'เซาเปาโล' แสดงถึงมุมสถาปัตยกรรมที่บรรจบกันของเมือง
กระเป๋าแต่ละใบใช้เวลาทำ 30 ชั่วโมง ใช้ลูกปัด 11,000 เม็ด พร้อมใบรับรองชื่อผู้ร้อยลูกปัด' ฉันคิดว่าเราอยู่ในยุคสมัยนี้ที่ความคิดที่จะมีอะไรที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ นั่นคือ งานแฮนด์เมด พิเศษมาก - ย้อนกลับ สู่แนวคิดมรดกและสนับสนุนชุมชน'
และเช่นเดียวกับซีรีย์ศิลปะ กระเป๋าแต่ละใบผลิตในจำนวนจำกัด 'ฉันกำลังคิดเหมือนช่างพิมพ์' เธอกล่าว'เมื่องานพิมพ์ถูกขาย คุณสร้างฉบับใหม่มันเป็นเรื่องของการออกแบบที่ช้าจริงๆ'
การทำงานกับ BeadTool (Photoshop สำหรับโลกแห่งการทอผ้า) Soares ผู้ซึ่งศึกษาการออกแบบกราฟิกที่ Pratt Institute ในนิวยอร์กด้วยทำให้เกิดรูปแบบในลอนดอนจากนั้นนำไปทอด้วยเครื่องทอผ้าตามสั่งโดยกลุ่มช่างฝีมือสิบคนในเซาเปาโล
ถัดไป แผงประดับด้วยลูกปัดจะมุ่งสู่เมืองฟลอเรนซ์เพื่อตกแต่งเป็นคลัทช์หนัง Nappa แบบมินิมอลภาพ: กระเป๋า 'Amazônia'ภาพถ่าย: Dav Stewart
แนวคิดของ Soares สำหรับแบรนด์เริ่มต้นขึ้นในขณะที่ทำงานร่วมกับช่างฝีมือต่างๆ ทั่วโลกระหว่างที่เธอศึกษาอยู่ที่ Royal College of Art
"บราซิเลีย" (ในภาพ) เป็นการแสดงความเคารพต่อจิตรกรจิตรกรรมฝาผนังสมัยใหม่ Athos Bulcãoภาพถ่าย: Dav Stewart
การแลกเปลี่ยนทักษะระดับโลกนี้เสริมด้วยการเลือกชื่อซีรีส์ของ Soares ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากเวลาที่ใช้ในเกียวโตเพื่อรับทุนระหว่างเรียนปริญญาโท 'ฉันคุ้นเคยกับ origami มาก' เธออธิบายโดยอ้างถึงงานของเธอในปี 2012 'Unmei Façade' อ้างอิงในพื้นหลังของภาพเหล่านี้ภาพถ่าย: Dav Stewart
'ฉันเริ่มสนใจสีครามเป็นอย่างมากในฐานะแนวคิด' เธอกล่าวต่อ 'ไม่จำเป็นต้องเป็นสีย้อมเสมอไป แต่ในความคิดที่ว่าสีครามมีความเป็นประชาธิปไตยมาก แทรกซึมวัฒนธรรมมากมายในลักษณะเดียวกับการแลกเปลี่ยนลูกปัด'
การออกแบบทั้งแปดแบบเป็นสัญลักษณ์ของบ้านเกิดของเธอ ตั้งแต่จังหวะแซมบ้าซ้ำๆ ของกระเป๋า "ริโอ" ก้างปลาก้างปลา (ในภาพ) ไปจนถึงการสานตะกร้าชนเผ่าที่ตีความใหม่ของกระเป๋า 'Amazônia'ภาพถ่าย: Dav Stewart
Soares ใช้ลูกปัดมิยูกิของญี่ปุ่น – 'ลูกปัดโรลส์-รอยซ์ เนื่องจากลูกปัดมีความสม่ำเสมอกันมาก คุณจึงได้รูปแบบที่คมชัดและแม่นยำ'
ความโกลาหลทางสายตาของกระเป๋า 'เซาเปาโล' ใบนี้แสดงถึงมุมทางสถาปัตยกรรมที่บรรจบกันของเมืองภาพถ่าย: Dav Stewart
แต่ละถุงใช้เวลาในการทำ 30 ชั่วโมง ใช้ลูกปัด 11,000 เม็ด พร้อมใบรับรองชื่อผู้ร้อยลูกปัด
แบ่งปันอีเมลของคุณเพื่อรับแรงบันดาลใจ การหลบหนี และเรื่องราวการออกแบบในแต่ละวันของเราจากทั่วโลก
ไซต์นี้ได้รับการคุ้มครองโดย reCAPTCHA และเป็นไปตามนโยบายความเป็นส่วนตัวของ Google และข้อกำหนดในการให้บริการ การส่งข้อมูลของคุณแสดงว่าคุณยอมรับข้อกำหนดและเงื่อนไขและนโยบายความเป็นส่วนตัวและคุกกี้